Column: Eerlijk delen

Een kind in Nunspeet betaalt €912 per jaar voor pianoles. Een ander kind betaalt €225 om te voetballen – terwijl de gemeente tot wel 90% van de kosten voor het veld voor haar rekening neemt. Is dat eerlijk?

De SGP-fractie vindt van niet. Er is afgesproken om daarom toe te werken naar een eerlijkere verdeling van de kosten. Geen schokeffecten, geen harde knip, maar een trapsgewijze verhoging naar een dekkingspercentage van 15%. Dat betekent: de vereniging betaalt 15% van de werkelijke jaarlijkse kosten van de sportaccommodatie. Zo ontstaat rechtvaardig sportbeleid: uitlegbaar, uitvoerbaar en toekomstbestendig.

Toch lijkt het debat soms meer over beeldvorming dan over beleid te gaan. Alsof het corrigeren van scheve verhoudingen ineens hardvochtig is. Alsof een contributiestijging van vijf euro per maand clubs de das omdoet. Alsof dit geld verdwijnt in een bodemloze put, terwijl we juist investeren in onderhoud, duurzaamheid en betere spreiding van voorzieningen.

De SGP kiest voor duidelijkheid en betrouwbaarheid. Regels die vooraf helder zijn en voor iedereen gelden – niet achteraf onderhandelen.

Juist door eerlijk te delen, kunnen we méér verenigingen steunen. Ruimte houden voor nieuwe initiatieven. Of voor kinderen die géén lid zijn van een sportclub, maar wel graag muziek willen maken.

Is vijf euro per maand écht onoverkomelijk? Vroeger losten verenigingen dat op met een sponsorloop of een rolladeactie. Dat heet verenigingsleven. Laat het gesprek niet alleen over subsidies gaan, maar ook over inzet, creativiteit en saamhorigheid.

Beleid hoort niet te drijven op sentiment, maar te rusten op principes. Wie eerlijk wil verdelen, moet ook eerlijk durven vragen. En dát is waar de SGP voor staat.

Gerrald Bronkhorst  

SGP Nunspeet