Column: Fel debat

Politieke debatten worden soms op felle toon gevoerd. En dat mag: als een onderwerp je hart heeft mag je best stevig je mening ventileren. Daar is niets mis mee. Als SGP’er voel ik die felheid zelf ook als een onderwerp aan bod komt wat de kern van ons politieke profiel raakt. Bijvoorbeeld over de beschermwaardigheid van het leven. Veel seculiere politici pleiten net zo gemakkelijk vóór het doden van kinderen in de moederschoot als tégen de doodstraf voor de grootste massamoordenaars. Dat vind ik niet met elkaar verenigbaar. Een felle reactie gegarandeerd.

Het debat over het beheer van onze prachtige natuur wordt ook vaak fel gevoerd. In deze campagnetijd valt mij dat weer extra op. Niet zelden is de ‘ratio’ binnen enkele zinnen vervangen door de ‘emo’. Er wordt dan op de mens (‘man’ mag niet meer van deze lieden) gespeeld en de lelijkste betichtingen vliegen over tafel. Terwijl het -volgens mij- ook mogelijk moet zijn om stevig van politieke mening te verschillen zónder elkaar persoonlijk aan te vallen.

Binnenkort mag ik als kandidaat-Statenlid meedoen aan het Groen Gelders Verkiezingsdebat. Ik zie er naar uit om de degens te kruisen over het beheer van de natuur in onze provincie. Als SGP hebben we daar een duidelijke mening over. Kortgezegd willen we goed rentmeester zijn. Zoals de opdracht luidde toen Adam en Eva hun eerste stappen op de aarde zetten: bouwen én bewaren.

Sinds die dag -zo’n zesduizend jaar geleden- is er veel mis gegaan. Wij vernielen wat God volmaakt geschapen heeft. De natuur lijdt onder ons handelen. Toch klinkt die opdracht ook nu: bouwen én bewaren. Daar zit spanning op. Enerzijds is het Gods opdracht dat we voedsel verbouwen. Dat de aarde vrucht voortbrengt. En tegelijk klinkt de opdracht om de aarde te bewaren. Zuinig te zijn op de natuur. Vanuit dat spanningsveld ga ik graag het debat aan.

Op 15 maart mag u stemmen. Maak daar gebruik van. U stemt voor de leden van Provinciale Staten, die bepalen vervolgens de samenstelling van de Eerste Kamer. Minstens zo belangrijk zijn de waterschapsverkiezingen. Wie zich verdiept in die bestuurslaag begrijpt opeens waarom ons stelsel van waterschappen in veel andere ‘kikkerlandjes’ met jaloersheid bekeken wordt. Noteer de 15^e maart dus -met rood potlood- in uw agenda, al was het maar om te bepalen wie u ‘ons water’ toevertrouwd!